Osoby starsze

Seniorzy w Islandii otrzymują emeryturę od państwa oraz często również wypłaty z funduszu emerytalnego. Kwota zależy od tego, jak długo mieszkali w kraju i od ich wcześniejszych dochodów.
Większość osób starszych mieszka w swoich domach tak długo, jak to możliwe (lub przez całe życie).
Wiele z nich otrzymuje pomoc od swojej gminy (np. w sprzątaniu, przygotowywaniu posiłków, dawkowaniu leków, kąpieli) lub korzysta z zajęć rekreacyjnych dla seniorów.
Osoby te część kosztów pokrywają samodzielnie.
Dla osób starszych, które nie mogą mieszkać w swoim domu, dostępne są domy opieki. Osoby starsze partycypują w kosztach pobytu w domu opieki.
Domy opieki oferują całodobową opiekę. Zatrudniają sanitariuszy, pielęgniarki i lekarzy.
Osobom starszym mogą towarzyszyć pewne problemy zdrowotne, na przykład:
- Lęk i depresja z powodu pogarszającego się stanu zdrowia i/lub izolacji i samotności.
- Zmniejszony apetyt. Może to spowodować niedożywienie i osłabienie układu odpornościowego.
- Wśród osób starszych powszechne są różne formy zaburzeń pamięci i demencji.

Przeziębienie

Przeziębienie jest w Islandii częstą chorobą zakaźną w miesiącach zimowych.
Przeziębieniu może towarzyszyć katar, gorączka i ból gardła.
W Islandii antybiotyki nie są przepisywane w przypadku wczesnych objawów przeziębienia.
Zalecane jest pozostanie w domu, odpoczynek i przyjmowanie w razie potrzeby łagodnych środków przeciwbólowych i przeciwkaszlowych (dostępnych bez recepty w aptekach).
Nie trzeba bać się przeziębienia – zwykle ustępuje w ciągu 1–2 tygodni.
Oczywiście należy udać się do lokalnego ośrodka zdrowia, jeśli przeziębienie lub inne choroby nie ustąpią po krótkim czasie.

Zdrowie psychiczne

Choroba psychiczna i problemy emocjonalne mogą przytrafić się każdemu. Mogą być związane z trudnymi sytuacjami życiowymi lub problemami w naszych relacjach z innymi.
Nadmierny stres i brak poczucia bezpieczeństwa mogą prowadzić do lęku (nawet zespołu stresu pourazowego) i mogą być następstwem traumatycznych wydarzeń, takich jak choroba, urazy, śmierć lub doświadczenia w czasie wojny lub ucieczka z ojczyzny przed niebezpiecznymi okolicznościami.
Wielu mieszkańców Islandii doświadcza sezonowych zaburzeń afektywnych w najmniej nasłonecznionych miesiącach roku, w czasie zimy.
W Islandii ludzie na ogół są empatyczni względem tego rodzaju chorób i szukanie pomocy i leczenia jest uważane za normalne.
Większość osób, które migrują do innego kraju, przechodzi pewien proces psychologiczny związany ze zmianą. Początkowo ludzie odczuwają optymizm i ulgę z powodu nowych okoliczności. Ale po pewnym czasie wiele osób doświadcza depresji lub negatywnych myśli. U większości ludzi takie zaburzenia będą stopniowo zanikać w miarę osiągania bardziej zrównoważonego stanu emocjonalnego.
Czasami dolegliwości psychiczne i niepokój mogą dawać objawy fizyczne, takie jak bóle głowy, bóle brzucha lub bezsenność.
Podczas poszukiwania pierwotnych przyczyn bólu i dysforii ważne jest spojrzenie z szerszej perspektywy.
Dobrze jest nie bać się informować innych o swoim samopoczuciu, dzielić się doświadczeniami i pytać pracowników służby zdrowia i terapeutów o możliwe przyczyny dysforii i bólu.
Ośrodek zdrowia jest pierwszym miejscem, do którego należy się udać w przypadku problemów ze zdrowiem psychicznym. Lekarz pierwszego kontaktu może przepisać leki przeciwdepresyjne, przeciwlękowe i stabilizatory nastroju oraz skierowac do psychiatry. W ramach systemu opieki zdrowotnej są również dostępni psycholodzy.
Zespoły zajmujące się leczeniem psychiatrycznym działają zarówno w ośrodkach zdrowia, jak i w niektórych ośrodkach pomocy społecznej. Oferują różnorodne formy wsparcia.
Oddział opieki w nagłych wypadkach dla chorób psychiatrycznych Landspítalinnznajduje się na pierwszym piętrze oddziału psychiatrycznego w Hringbraut. Jest otwarty od 12:00 do 19:00 w dni powszednie oraz od 13:00 do 17:00 w weekendy i święta.
Można również udać się na oddział opieki w nagłych wypadkach do Landspítalinnw Fossvogur.

Uzależnienia

Tytoń jest główną przyczyną raka i innych chorób, którym można zapobiegać.
Palenie jest najbardziej niebezpieczną formą zażywania tytoniu i nawet połowa osób długo palących umiera z tego powodu.
Żucie tytoniu i zażywanie tabaki jest również szkodliwe dla zdrowia.
Dostępna jest pomoc w rzucaniu palenia i zażywania tytoniu, w tym konsultacje, kursy i produkty farmaceutyczne. Patrz i produkty dostępne w aptekach (na przykład gumy, plastry i aerozole nikotynowe).
Dzieci poniżej 18. roku życia nie mogą kupować ani używać wyrobów tytoniowych.
Nadmierne spożywanie alkoholu może stanowić problem. Ludzie często próbują ukryć nadużywanie alkoholu i chcą samodzielnie przestać, ale mają z tym trudności.
Uzależnienie od alkoholu jest chorobą uleczalną.
W ośrodku Vogur, prowadzonym przez stowarzyszenie SÁÁ, prowadzona jest detoksykacja i leczenie uzależnień od alkoholu i narkotyków. www.saa.is
Po pobycie w Vogurdostępne jest również długoterminowe leczenie dla kobiet i mężczyzn.
Stowarzyszenie AA pomogło wielu osobom w odstawieniu alkoholu i/lub narkotyków oraz utrzymaniu trzeźwości. www.aa.is
Minimalny wiek uprawniający do kupowania napojów alkoholowych to 20 lat.
Nadmiernemu spożyciu alkoholu i zażywaniu narkotyków towarzyszą kłopoty i dyskomfort. Problem dotyczy nie tylko osób nadużywających alkoholu/narkotyków, ale nawet jeszcze bardziej ich przyjaciół i rodziny.
Życie domowe jest często naznaczone lękiem, strachem, izolacją, kłótniami i przemocą.
Jeśli dzieci muszą doświadczać krzyku i kłótni w domu z powodu spożywania alkoholu przez ich rodziców/opiekunów, taka sytuacja uważana jest za zaniedbanie.
W Islandii działają również inne stowarzyszenia, które pomagają uzależnionym w wyzdrowieniu i utrzymaniu dobrego samopoczucia, a także wspierają rodziny i przyjaciół osób uzależnionych w przypadku różnych problemów (np. uzależnienie od jedzenia, uzależnienie od hazardu, współuzależnienie, problemy najbliższych krewnych alkoholików).