Służba Ochrony Dzieci

Niektórzy rodzice potrzebują krótko- lub długoterminowego wsparcia. Niektóre dzieci są zaniedbywane lub żyją w warunkach zagrażających ich bezpieczeństwu i zdrowiu.
Każdy samorząd zapewnia ochronę dzieci mieszkańców.
Rolą służby ochrony dzieci jest wsparcie rodzin w celu pomocy dzieciom, niezależnie od ich pochodzenia lub narodowości.
Służba ochrony dzieci stara się zajmować każdym przypadkiem we współpracy z rodzicami i opiekunami prawnymi dziecka.
Jest to zgodne z islandzkim prawem dotyczącym ochrony dzieci wg konwencji ONZ o prawach dziecka.
Rządowy Urząd Ochrony Dzieci (Barnaverndarstofa) monitoruje służbę ochrony dzieci w Islandii. www.bvs.is

Służba ochrony dzieci – działania

Działania mogą polegać na doradztwie i informowaniu, nawet w domu lub jako pomoc w uczestnictwu dziecka w aktywnościach rozrywkowych lub innych.
Czasami dzieci są co miesiąc przekazywane rodzinie pomocniczej lub oddawane w dłuższą opiekę zastępczą. Niektóre dzieci przyjmowane są na dłuższy czas przez rodziny zastępcze.
Służba ochrony dzieci może umieścić dziecko poza domem na dwa miesiące. Dłuższy okres musi zostać rozpatrzony przez sąd, tj. sąd okręgowy, a czasami sąd apelacyjny Landsréttur.

Przemoc oraz zaniedbania wobec dzieci

Przemoc i zaniedbania mogą mieć poważny negatywny wpływ na rozwój dziecka.
Dziecko żyjące w dużym strachu i wśród przemocy może być w przyszłości bardziej wrażliwe.
Zaniedbywanie dziecka obejmuje też sytuację, w której matka naraża życie nienarodzonego dziecka.
Zarówno inni obywatele, jak i organizacje publiczne mają obowiązek powiadomienia służby ochrony dzieci, jeśli uważają, że dziecko:
- żyje w niedostatecznych warunkach,
- jest ofiarą przemocy lub innych negatywnych zachowań,
- poważnie naraża swoje zdrowie i rozwój.
Fizyczne zaniedbanie dotyczy czynników takich jak brak jedzenia, niewłaściwy ubiór niedostosowany do pogody i pory roku, brak higieny i niewystarczające warunki mieszkalne. Obejmuje to też brak wizyt u lekarza i dentysty oraz brak stymulacji rozwoju ruchowego.
Zaniedbaniem w zakresie opieki i nadzoru jest np. pozostawienie dziecka w domu na dłuższy czas, gdy jego wiek na to nie pozwala. Jest to też przebywanie dziecka poza domem poza dozwolonymi godzinami. Dotyczy to też sytuacji, w których dziecko nie jest chronione lub jest zagrożone ze względu na brak możliwości zapewnienia opieki przez rodzica, np. z powodu alkoholu lub narkotyków.
Zaniedbanie w zakresie edukacji oznacza na przykład brak monitorowania obecności dziecka w szkole i wykonywania przez nie zadań domowych. Dotyczy to również ignorowania informacji szkoły na temat specjalnych potrzeb dziecka. (Wsparcie w wykonywaniu zadań domowych oferują szkoły i organizacje takie, jak Czerwony Krzyż i Armia Zbawienia)
Zaniedbanie emocjonalne to brak wsparcia emocjonalnego, bezpieczeństwa, uwagi i zaangażowania. Obejmuje to również niezapewnianie dyscypliny i granic w wychowaniu dziecka.
Zaniedbanie zawodowe i społeczne odnosi się do braku zasobów w szkole lub służb społecznych i opieki zdrowotnej, wyrównujących warunki i poprawiających warunki mieszkańców. Jest to również niereagowanie na zgłoszenia zaniedbania lub przemocy.

Przemoc wobec dzieci

Wszelkie kary psychologiczne lub fizyczne uznawane są za przemoc, a ich stosowanie podlega karze więzienia.
Wszelka przemoc w domu, w którym mieszkają dzieci, uznawana jest za przemoc wobec dzieci.
Przemoc ma różne formy, a klapsy, uderzanie dzieci ręką lub paskiem, popychanie ich lub potrząsanie nimi i używanie wobec nich dłoni oraz innych obiektów jest uznawane za przemoc fizyczną.
Wszelki rodzaj upokorzenia, poniżenia, krzyku i gróźb uznawany jest za przemoc psychologiczną.
Wpływ stosowania przemocy wobec dzieci opisano w dokumencie Let'sTalk AboutViolence (Tölum um ofbeldi)
www.youtube.com/watch?v=WrXnAtUPmMw&feature=youtu.be
www.kvennaathvarf.is

Służba ochrony dzieci – zgłoszenia

Służba ochrony dzieci często zaczyna działanie, gdy otrzyma informacje od rodziców lub dziecka.
Występują też zgłoszenia ze strony szkoły, przedszkola, szpitala, ośrodków zdrowia, policji, sąsiadów lub innych osób przejętych sytuacją dziecka.
Zgłoszenia można przesyłać anonimowo: elektronicznie oraz telefonicznie.
Osoby pracujące w sektorze publicznym mają obowiązek powiadomić służby o wszelkich podejrzeniach niewłaściwego zachowania. Tego typu powiadomienia nie są anonimowe.
Wszystkie zgłoszenia są badane. Po zapoznaniu się ze sprawą jest ona zamykana lub przekazywane są sugestie mające na celu pomoc rodzinie i dziecku.
O sytuacji dzieci nalezy powiadomic urzad tego miasta w ktorym mieszka dziecko lub na telefon alarmowy 112.

Służba ochrony dzieci – pozostałe informacje

Głównym celem pracy służby ochrony dzieci w Islandii jest zapewnienie dobrej sytuacji dzieci, szczególnie poprzez zapewnienie rodzinom dobrych warunków do życia.
Dzieci nie mogą straszyć rodziców służbą ochrony dzieci ani wymagać przyzwolenia na rzeczy, z którymi nie zgadzają się rodzice, lub rezygnowania z normalnej dyscypliny i ograniczeń podczas wychowania.
Na stronie miasta Reykjavík znajduje się przydatny dokument na temat dzieci w kilku językach: www.reykjavik.is/sites/default/files/ymis_skjol/skjol_utgefid_efni/vid_og_bornin_okkar_2018_is_en_baeklingur.pdf

Małżeństwo: Prawa i obowiązki – kilka kwestii z aktu małżeństwa

Każda osoba, która ukończyła 18. rok życia, może wziąć ślub.
Nikt nie może zostać zmuszony do wzięcia ślubu.
Małżonkowie mają równe prawa i obowiązki wobec siebie nawzajem oraz swoich dzieci.
Małżonkowie powinni wychowywać dzieci wspólnie i dzielić się obowiązkami i wydatkami domowymi, a także wsparciem rodziny.
Małżonkowie mają wspólne finanse. Małżonkowie mają obowiązek informowania się wzajemnie o stanie swoich finansów.
Zasoby małżeństwa są wspólne. Partnerzy mogą mieć prywatne zasoby, lecz w tym celu konieczne jest zawarcie tzw. umowy przedślubneji zarejestrowanie jej w biurze komisarza regionalnego.
Ślubu może udzielić ksiądz i przewodniczący organizacji religijnej, komisarz regionalny lub ich przedstawiciel lub państwowy urzędnik (na przykład w Siðmennt).